Niemand wist dat ik in een tentje sliep

Op zijn 24ste sliep hij in een tentje in het Amsterdamse Diemerbos, nadat hij zijn kamer was uitgezet. De oorzaak: dope. Twee jaar geleden dreigde het opnieuw te gebeuren. Patrick Theunissen (36) gooide radicaal het roer om. Sinds negen maanden gebruikt hij niets meer. Geen coke. Geen drank. Geen trippers: “Ik was sick and tired of being sick and tired.”

Door: Nicolline van der Spek – Foto: Merlijn Michon

“Het hing al een poos in de lucht. Al mijn geld ging op aan dope. Op een gegeven moment werd ik mijn kamer uitgezet en stond ik op mijn 24ste op straat. Bij mijn ouders hoefde ik niet aan te kloppen, die waren mijn gebruik al jaren zat. Ik heb van mijn laatste geld een tentje gekocht, een slaapzak en heb overal en nergens geslapen. In het Diemerbos had ik het minste last van handhaving en andere daklozen die mijn tentje kraakten. Dat gebeurde dus gewoon een paar keer. Kwam ik van mijn werk terug, lag er een ander in mijn tentje.
Ik had in die tijd wel gewoon een baan, nota bene in de financiële wereld in de grachtengordel. Niemand wist dat ik buiten sliep. Ik had een abonnement op de sportschool, waar ik elke avond kon douchen. Over mijn gebruik zei ik niets, al wordt er nergens zoveel gesnoven als in de financiële wereld. Het witte poeder wordt nog net niet op je bureau gelegd ‘s morgens. Daarom wil ik er nooit meer werken. Ik ben nu officieel negen maanden clean. Ik gebruik niets meer. Geen dope, geen drank, geen trippers.”

Hulp
“De omslag kwam iets meer dan anderhalf jaar geleden toen ik bijna weer op straat kwam te staan wegens huurachterstand. Ik had twee keuzes: uit het leven stappen of eindelijk serieus werken aan mijn problemen. De Engelsen zeggen: I am sick and tired of being sick and tired. Nou, dat was ik! Ik was het meer dan zat. Ik belandde in die tijd ook om de week op het politiebureau, omdat ik met iedereen ruzie zocht. Ik heb toen radicaal het roer omgegooid en heb alle hulp ingeschakeld die ik kon krijgen”.

Clean
“Via Streetcornerwork is het gelukt een regeling te treffen met de kamerverhuurder, zodat ik niet buiten hoefde te slapen. Via de Jellinek ben ik afgekickt en vervolgens kreeg ik steun van een vrijwillige coach via De Regenboog Groep, zo ben ik weer op de rails gekomen. Afgelopen dinsdag heb ik gevierd dat ik negen maanden clean ben met de mensen van de zelfhulpgroep. Nu wil ik anderen helpen. Ik zit er sterk aan te denken om zelf coach te worden bij De Regenboog Groep. Om jongens zoals ik te helpen die willen afkicken. Het houdt me scherp om te vertellen over mijn eigen ervaringen. Om coach te worden moet ik eerst 18 maanden clean zijn. Ik ben op de goede weg. Ik heb geen zelfmoordgedachten meer, werk bij inloophuis De Kloof, heb nieuwe vrienden gevonden binnen de zelfhulpgroep en wil weer gaan studeren. Daarna hoop ik werk te vinden op een veilige plek, waar mensen een beetje begrip hebben voor jongens zoals ik Mijn 10 geboden? Erken dat je verslaafd bent en zoek hulp. Dat zijn de belangrijkste twee om mee te beginnen. Het komt goed. Ik zie weer licht.”