“Als kind was ik jaloers op de weeskinderen die bij de nonnen op kostschool zaten”, zegt regisseur Peter Mullan. “Ze kregen de mooiste kerstcadeaus. Nu zie ik in dat ze in ruil daarvoor werden geslagen en verkracht.”
En wie kwamen er zoal bij de nonnen? Voornamelijk gevallen vrouwen, dat wil zeggen liederlijke tienermeisjes en jonge vrouwen die seksueel misbruikt waren, ongehuwd zwanger waren geworden, flirterig gedrag vertoonden, of gewoon te mooi waren, want dat was vragen om promiscue gedrag. In ruil voor alle kerstcadeaus moesten de vrouwen 12 uur per dag, 7 dagen per week werken in de wasserij. Als een aantal meisjes in opstand komt, laten de kloosterzusters zich van hun wreedste kant zien. Mullan’s aanklacht tegen de hypocrisie van de katholieke kerk werd in Venetie bekroond met de Gouden Leeuw.