Jaarlijks doneren Leidse alumni geld aan het Leids Universiteits Fonds. Geld nalaten via erfstelling of legaten behoort ook tot de mogelijkheden om het LUF te steunen. Dit gebeurt nog veel te weinig, vindt oud-politicus Laurens Jan Brinkhorst (81) en doet een dringend beroep op zijn jaargenoten.
De oud-politicus van D66 bladert in zijn tuin door een almanak van Minerva uit 1955 die we speciaal voor hem hebben meegenomen. ‘Kijk, hier sta ik’ roept de emeritus hoogleraar verheugd. ‘Wat enig.’ Brinkhorst bladert nog even verder en komt dan ook de naam van zijn vrouw tegen. Ze leerden elkaar kennen tijdens hun studententijd in Leiden. Een periode die Brinkhorst omschrijft als ‘bijzonder inspirerend’. Nu hij in de herfst van zijn leven is, wil hij graag iets terug doen. Sterker, hij roept daar ook zijn oud jaargenoten toe op. ‘Ik zou als ik het LUF was alle alumni van boven de 75 aanschrijven en vragen na te denken over legaten. Onder een dergelijke oproep wil ik best mijn handtekening zetten.’
Geld nalaten aan je oude universiteit is in Amerika heel gebruikelijk.
Amerikaanse traditie
‘Geld nalaten aan je oude universiteit is in Amerika heel gebruikelijk. Wij kennen die traditie in Nederland minder. Dat is jammer. Zelf ben ik 81. Misschien dat ik nog tien jaar leef, hooguit 15 jaar, maar rond de tachtig begint toch de afbraak. Toevallig gisteren nog kreeg ik een mailtje van mijn oude universiteit in Amerika. Na mijn afstuderen in Leiden heb ik een beurs gekregen voor de universiteit van Columbia in New York. Eens per half jaar mailen ze me: of ik geld wil doneren. Ik schrijf dan altijd terug dat ik zeer erkentelijk ben voor mijn studietijd, maar dat de universiteit in Leiden het harder nodig heeft. Dus geef ik aan het LUF. Ik ben al jaren sleuteldrager, mijn vrouw ook. Nu overwegen we om ook een legaat op te nemen in ons testament. Mede dankzij mijn studie in Leiden heb ik carrière kunnen maken. Bovendien heb ik in Leiden mijn vrouw ontmoet. Je kunt rustig stellen dat in Leiden mijn leven begon.’
Je kunt rustig stellen dat in Leiden mijn leven begon.
Professor Speelgoed
Terugdenkend aan zijn studententijd in Leiden, schiet als eerste de naam van professor Van Asbeck te binnen. ‘Ik heb bij hem Volkenrecht gestudeerd. Later heeft hij ons nog opgezocht in Amerika. We hebben eigenlijk altijd contact gehouden. Toen de kinderen geboren werden, nam hij wel eens wat mee, dus werd het al snel ‘Professor Speelgoed’.
‘De ontgroening herinner ik me ook nog goed. Ik was 17 toen ik in Leiden ging studeren en ben ontgroend door jongens die de politionele acties in Indonesië hadden meegemaakt. Dat waren heel harde jongens. Dat kun je je nu nauwelijks meer voorstellen, maar het geeft wel een reuze band.’
Brinkhorst spreekt zijn oud jaargenoten van Minerva nog geregeld (al wordt de club kleiner). De meesten zijn lid van het LUF. ‘Misschien moet ik het eens met ze hebben over wat we willen nalaten aan de universiteit. De gebruikelijke gesprekken over pijntjes en de kleinkinderen zijn immers een keer afgerond. Ik ben heel serieus: de studenten van nu geven vorm aan de samenleving van de toekomst. Dus wie net als ik veel te danken heeft aan zijn studie en uiteraard ruimte heeft, zou ik willen oproepen bij te dragen aan de continuïteit van die studie. Nu én na je overlijden.’
Ook geven aan de toekomst?
Al sinds 1980 ondersteunt het Leids Universiteits Fonds (LUF) de Universiteit Leiden met subsidies voor onderwijs en onderzoek. Wilt u het LUF opnemen in uw testament, neem dan voor meer informatie contact op met Juliette Nieuwland. Mail naar doneren@LUF.leidenuniv.nl
Gepubliceerd in Leidraad, nr. 3 2018. Foto: Monique Shaw