AMSTERDAM MOET AAN DE BAK
“Poten rammen. Dat was vroeger voor domme boeren en is opeens weer terug in een wereldstad als Amsterdam. Dat vind ik alarmerend en zorgelijk.” Homomoeder Karin Bloemen komt op voor haar ‘kinderen’.
“Dit jaar ben ik verkozen tot homomoeder. Dat vind ik een enorme eer. Helaas maak ik me ook zorgen om mijn ‘kinderen’. Al in 2010 zat ik met mijn goede vriend Erwin Olaf rond de tafel. Hij had een debat georganiseerd omdat het hem opviel dat Amsterdam aan het terugvallen was. Er was zoveel agressie naar homo’s. Ik hoor het ook van mijn andere homovrienden. Ze komen aan met verhalen dat ze in elkaar geslagen zijn of geweigerd zijn door een taxichauffeur. Of dat ze uitgescholden zijn op straat. ‘Homo’ is opeens weer een scheldwoord, terwijl ik toch echt dacht dat we daar in de jaren tachtig en negentig vanaf waren. Poten rammen. Dat was vroeger voor domme boeren en is opeens weer terug in een wereldstad als Amsterdam. Dat vind ik alarmerend en zorgelijk. Vooral transgenders hebben het moeilijk. Ze worden uitgescholden voor ‘hoer’. Dan denk ik: doe even leuk! Het is al heftig genoeg om transgender te zijn en je hele leven te moeten omgooien zodat je gelukkig kunt zijn. Het is net of het niet mag: gelukkig zijn als je anders bent. Ik vind het een plicht van de overheid en het hele schoolsysteem om tolerantie te prediken. Zeker nu! Vijftien jaar geleden had Amsterdam het eerste homohuwelijk ter wereld. Nu staan we op plek zeven van meest homovriendelijke landen van Europa. Dat we zijn ingehaald is natuurlijk een groot compliment voor die andere landen. Wel moet Amsterdam aan de bak om voorop te blijven lopen. Straks komt de Euro Pride eraan en dan laten we de rest van de wereld zien hoe Amsterdam verrijkt wordt door de gay community.”